Ik ben 54 jaar en vorig jaar werd ik uiteindelijk gediagnosticeerd na vele jaren van pijn , waarbij ze me altijd vertelden dat ik botverlies had.
De diagnose was fibromyalgie , de onzichtbare en ongelooflijke ziekte voor veel mensen. Er komt een moment dat je niet meer weet wat je pijn doet, want elke dag is iets anders.
Zelfs als je niet wilt en doet alsof je sterk bent, is de pijn meer, kom je in depressie en angst terecht en stort de wereld in elkaar voor je voeten. Mensen die je kennen geloven je en hoewel het moeilijk is op het werk, probeer je te glimlachen en je huiswerk te maken.
Het slechte is dat sommige collega’s denken dat niets pijn doet omdat je uitgaat en binnenkomt en wilt leven, maar dat is het niet. Zelfs als je een goed gezicht hebt, gaat de pijn altijd met ons mee.
Ik vraag alleen om meer bewustzijn over deze ziekte, meer onderzoek en om te geloven. Dat je een goed gezicht hebt of jezelf een beetje wilt herstellen, betekent niet dat de pijn verdwijnt, alleen dat je je beter wilt voelen of proberen te voelen.
Ik vraag om meer kwaliteit van leven voor mensen die, zoals ik, elke dag in stilte lijden . Genoeg dat het een onzichtbare ziekte is.
Deel dit
