“Hastalığım sizinkinden daha kötü” veya “Sizden daha kötü hissediyorum ” demek asla iyi değildir , çünkü her biri için onun hastalığı kişisel kaygısıdır.
Fibromiyalji şikayeti olanlarda, ister birincil isterse ikincil, hafif, orta veya ağır , her insan için semptomlar dayanılmaz hale gelebilir, çünkü kronik ağrı söz konusu olduğunda, ağrı ölçeği, tolerans eşiğinden dolayı özneldir . Acı her insana özgüdür.
Bu nedenle, hafif veya orta derecede fibromiyaljili bir kişi, şiddetli fibromiyaljili bir kişiden daha fazla veya daha fazla acı çektiğini hissedebilir. Bu kavramların açık olması önemlidir ve bazı vakaların diğerlerinden daha ciddi olabileceğinden emin olsak da, rahatsızlıklarımız ile başkalarının rahatsızlıkları arasında asla karşılaştırma yapmayın, çünkü bu haklılıkla daha kötü hissetmenize yardımcı olabilir, ancak diğer kişinin daha iyi hissetmesine yardımcı olmaz.
Birincil fibromiyalji kendi başına meydana gelirken, ikincil fibromiyalji genellikle otoimmün veya kronik ağrı olmak üzere başka bir hastalığa eşlik edendir. İkinci olgunun daha kötü göründüğü açıktır, çünkü 2 veya 3 farklı durumdan rahatsızlık ve acı duyulur, bu da vücudumuza ve ruhumuza daha fazla stres uygular. Fakat yine de her şey özneldir.
Örneğin, günde ortalama 8 saatten fazla çalışmak zorunda olan yüksek stresli bir işi olan hafif-orta derecede primer fibromiyalji hastası olan kişi, ağır sekonder fibromiyalji hastalarından daha kötü veya daha kötü hissedebilir . daha bir tür artropati ve / veya fıtıklaşmış disk türü, ancak bu işe yaramadı ve evde ona katılan hiç kimse yok.
Onu görüyorlar mı? Her durum için çok öznel ve özel bir durum.Ama durum ne olursa olsun, ağrının üstesinden gelmek zor olsa da, en azından vücudumuzun diğer bölgelerinde sağlıklıyız ve bu dünyayı terk etmiyoruz.
Belli bir dereceye kadar bilişsel eksiklikten muzdarip olan bizler bile , kendimiz olarak kalırız, hayattaki önemli şeyler hakkında net bir şekilde düşünebiliriz, diğer insanlarla konuşabilir ve insanlar olarak kimliğimizi koruyabiliriz. Biz buradayız ve şimdi .
Aklımız kontrolsüz dolaşmıyor. Tüm bunlardan bahsediyorum, çünkü yakın zamanda Alzheimer’ın erken yaşlarında Alzheimer’ın çektiği acı çeken 50 yaşındaki bir kadın olan Still Alice filmini izledim . Alzheimer’lı bir insanın yaşam kalitesi karşısında. Kronik ağrı hastalıkları ve / veya merkezi duyarlılığı olan bir kişinin yaşamı ve görüşlerimin bazı insanları rahatsız edebileceğinin farkında olmama rağmen, yine de onları ifade etmek isterim.
Sadece orta derecede şiddetli bir Fibromiyalji dışında, neden bahsettiğimi bildiğimi anlamak için, her iki bacağımda nöropatik ağrı üreten ve boynumun kalıcı bir rektifi ile bel ağrısı ve sakral omur arasında 2 fıtıklaşmış diskim var. Diğer şeylerin yanı sıra.
Doğru olmasına rağmen engellilik nedeniyle emekli oldum ve çalışırken çalışırken yaşadığım stres seviyesine sahip değilim, ayrıca günlük yaşantıma eşlik eden farklı problemler yüzünden de stresim yok. evde yardım.Ancak, bu filmi gördüğümde, Alzheimer’ın erken dönemine başlamak için benim gibi olmayı tercih ettiğimi düşünmeden edemedim .
O kadar parlak ve zeki bir insanın, kendi kontrolünü kaybettiği, sonunda kendi düşüncelerinin kontrolünü bile kaybettiği için tamamen yok olduğunu görmek beni çok etkiledi. Böyle bir şeyin birinin başına gelebileceğini düşünmek berbat, ve kendimi çok kutsanmış hissettim , çünkü günlerim ne olursa olsun, diğerlerinden biraz daha sefil, zihnim hala benim ve onu zarar görmeden ve değiştirmeden tutuyorum ; ve korkunç acı çekmem ve günlerimi yatakta geçirmem gerekse bile, ondan istediklerim hakkında konuşabilir, ihtiyaç duyduğumu sorabilir, ne hissettiğimi ya da yardım isteyebileceğimi söyleyebilirim, aldığımız şeyleri, ama Böyle bir hastalığı olan bir kişinin ulaşamayacağı kadar.
Bu yüzden asla “hastalığım sizinkinden daha kötü” dememeliyiz, çünkü fibromiyalji korkunç olsa ve yetersiz kalsa da, her zaman daha kötü şeyler olacaktır. İşte bu yüzden blogumun adı “ Fibromiyalji Yaşamın Sonu Değil ”.
