Een vergelijking van fibromyalgie en myofasciaal pijnsyndroom

De spierpijn aanwezig in zowel fibromyalgie (FM) als myofasciaal pijnsyndroom (MPS) is de reden waarom deze twee aandoeningen soms voor elkaar worden aangezien of ten onrechte op één hoop worden gegroepeerd als één aandoening. Hoewel FM en MPS op elkaar lijken, kunnen ze gemakkelijk worden onderscheiden door een zorgvuldige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek – en een juiste diagnose is een sleutel tot vooruitgang met een effectief behandelplan.

Het vergelijken van deze aandoeningen vanaf het begin (waardoor ze ontstaan) tot het einde (hoe ze worden behandeld) kan u helpen bij het navigeren door een mogelijke verkeerde diagnose of dubbele diagnose.

Oorzaken

De pathogenese van FM en MPS, of waarom deze omstandigheden zich bij sommige mensen ontwikkelen, blijft onduidelijk. Wetenschappers hebben echter vele plausibele theorieën onderzocht.

Een mogelijke gedeelde oorzaak van FM en MPS is een fenomeen dat centrale sensibilisatie wordt genoemd. Bij centrale sensibilisatie blijven de hersenen van een persoon alert en ervaren normale sensaties als “pijnlijke” of licht pijnlijke stimuli als zeer pijnlijk.

Naast veranderde pijnverwerking in het zenuwstelsel, kunnen genetische en omgevingsfactoren zoals slaapstoornissen of stress bijdragen aan de ontwikkeling van FM of MPS. Specifiek voor MPS is een spierblessure door inspannende repetitieve activiteiten of een ander soort trauma een veel voorkomende trigger.

Ten slotte kunnen hormonale veranderingen een rol spelen, vooral voor FM, wat aanzienlijk vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen.

symptomen

Sommige symptomen geassocieerd met MPS zijn vergelijkbaar met de symptomen van FM, terwijl andere verband houden met slechts één van deze diagnoses.

overeenkomsten

Symptomen die zowel bij MPS als bij fibromyalgie voorkomen, zijn onder meer:

  • Spierpijn variërend van mild tot ernstig
  • Vermoeidheid
  • Verstoorde slaap
  • Geheugen problemen
  • Hoofdpijn en / of migraine
  • Gevoelloosheid en tintelingen
  • Prikkelbare darm (bijv. Constipatie of diarree)
  • Depressie en angst
  • Verergerende symptomen als gevolg van stress, veranderingen / extremen in het weer en lichamelijke activiteit

verschillen

Misschien is het grootste symptoomverschil tussen MPS en FM de locatie van de pijn. Hoewel spiergevoeligheid het belangrijkste symptoom van beide aandoeningen is, is de pijn in MPS regionaal (bijvoorbeeld gelokaliseerd in één anatomisch gebied, zoals de rechter nek of schouder), terwijl de pijn in FM wijdverspreid of “overal” is.

Een ander symptoomverschil tussen FM en MPS is dat een persoon met MPS slechts voor een korte periode pijn kan hebben, terwijl de pijn bij FM over het algemeen altijd chronisch is.

Ten slotte is het belangrijk op te merken dat naast spierpijn, de andere hierboven genoemde symptomen (bijv. Vermoeidheid of gevoelloosheid en tintelingen) over het algemeen vaker worden gemeld bij mensen met FM dan bij MPS.

MPS

  • Regionale spiergevoeligheid
  • Pijn voor een korte periode
  • Andere symptomen gemeld minder vaak
  • Trigger points

FM

  • Spiergevoeligheid op grote schaal
  • Chronische pijn
  • Andere symptomen vaker gemeld
  • Inschrijving punten

Diagnose

Hoewel de diagnose van FM of MPS beide een gedetailleerd klinisch onderzoek vereist door een huisarts, reumatoloog of pijnspecialist, ligt een belangrijk diagnostisch verschil in de identificatie van triggerpoints in MPS en gevoelige punten in FM.

Activeringspunten in MPS

Myofasciaal pijnsyndroom wordt gediagnosticeerd door de aanwezigheid van  triggerpoints – kleine , harde knopen die je soms onder je huid kunt voelen. Een triggerpunt vertegenwoordigt een strakke spierband. De knoop zelf is over het algemeen niet pijnlijk wanneer ze wordt geprikt, maar het veroorzaakt pijn in een ander deel van het lichaam (bekend als doorverwezen pijn).

Triggerpunten vormen meestal nadat het weefsel is beschadigd en om een ​​of andere reden niet goed geneest. Experts weten niet waarom schade die normaal bij de meeste mensen geneest triggerpoints in anderen veroorzaakt. Studies suggereren echter dat spierletsel bij sommige mensen leidt tot afwijkingen waarbij de zenuwcellen zich verbinden met spiercellen.

Hoewel triggerpunten meestal door een ervaren arts eenvoudigweg door aanraking (palpatie) worden gevonden, kunnen andere tests zoals magnetische resonantie-elastografie (MRE) of weefselbiopsie worden besteld. Dat gezegd hebbende, de rol van beeldvorming bij het diagnosticeren van MPS is nog niet volledig onder de loep genomen. Inzicht in triggerpoints

Tedere punten in fibromyalgie

FM wordt voornamelijk gediagnosticeerd op basis van het rapport van een persoon over wijdverspreide pijn, samen met een bevinding van meerdere  gevoelige punten  op een lichamelijk onderzoek.

De gevoelige punten van FM verschillen van de triggerpunten van MPS in die zin dat ze prachtig gevoelige delen van spieren vertegenwoordigen die pijn doen met eenvoudige handmatige druk. Bovendien verwijzen de gevoelige punten van FM niet naar pijn zoals de triggerpoints van MPS wel. Tender-punten in fibromyalgie

Naast een anamnese en lichamelijk onderzoek, als uw arts een diagnose van FM (of MPS, wat dat betreft) overweegt, kan hij of zij bloedtesten bestellen om andere medische aandoeningen uit te sluiten. Een erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR) kan bijvoorbeeld worden besteld om een ​​onderliggend ontstekingsproces uit te sluiten. Evenzo kan een schildklierstimulerend hormoon (TSH) -test worden besteld om schildklieraandoeningen uit te sluiten. Beide testresultaten moeten normaal zijn bij FM.

Net als bij MPS is er geen beeldvormende test of scan om een ​​diagnose van FM te stellen of te bevestigen. Afhankelijk van de symptomen van een persoon kan een arts echter verder onderzoek aanbevelen (bijvoorbeeld een slaaponderzoek, omdat slaapproblemen veel voorkomen bij FM).

Fibromyalgia Doctor Discussion Guide

Ontvang onze afdrukbare gids voor de afspraak van uw volgende arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.

Behandeling

Net als bij symptomen en diagnose is er enige overlap in de behandeling van MPS, maar ook belangrijke verschillen.

MPS-therapieën

De primaire behandeling van MPS is een  injectie met triggerpoint , ook wel dry needling genoemd. Met een triggerpuntinjectie steekt een arts een naald rechtstreeks in het triggerpunt of op verschillende plaatsen rond het triggerpunt om de strakke spierbanden los te maken. De arts kan ook een pijnstillend medicijn injecteren, zoals lidocaïne.

Naast triggerpoint-injectie omvatten andere mogelijke MPS-therapieën:

Acupunctuur

Acupunctuur is een oude Chinese praktijk vergelijkbaar met dry needling. Hoewel onderzoeken naar het gebruik ervan in MPS beperkt zijn, zijn ze veelbelovend en veel patiënten en artsen melden goede resultaten.

Fysiotherapie

Een speciaal soort therapie genaamd spray-and-stretch is gebruikelijk voor de behandeling van MPS. Een fysiotherapeut begeleidt u tijdens rekoefeningen terwijl u een verdovende substantie op uw spieren spuit. De therapeut kan ook bepaalde massagetechnieken gebruiken om uw spieren en triggerpoints los te maken. Bovendien kan een therapeut met u samenwerken aan factoren zoals een slechte houding die kunnen bijdragen aan MPS.

Orale medicijnen

Veel voorkomende medicijnen voor MPS zijn niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s), zoals Aleve (naproxen) en Advil (ibuprofen). Tricyclische antidepressiva, zoals Elavil (amitriptyline) of de serotonine-norepinefrine heropname remmer Cymbalta (duloxetine), worden soms voorgeschreven voor de behandeling van MPS.

Actuele medicijnen

Topical capsaïcine of lidocaïne aangebracht op de huid boven het triggerpunt kan ook worden gebruikt om MPS te behandelen.

FM-therapieën

Een multidisciplinaire aanpak wordt aanbevolen voor de behandeling van FM, inclusief zowel farmacologische als niet-farmacologische strategieën.

medicijnen

Onderzoek toont aan dat triggerpoint-injecties niet effectief zijn bij het verlichten van fibromyalgie-gevoelige punten en NSAID’s zijn niet effectief bij het behandelen van FM-pijn.

Net als bij MPS kunnen echter antidepressiva zoals Elavil (amitriptyline) of Cymbalta (duloxetine) worden voorgeschreven. De anticonvulsieve Lyrica (pregabaline) kan ook worden overwogen bij de behandeling van fibromyalgie.

Niet-farmacologische strategieën

Net als MPS kunnen fysiotherapie (zij het in verschillende vormen) en acupunctuur worden opgenomen in het behandelplan voor iemand met FM.

Meer specifiek bleek bij FM het volgen van een trainingsroutine (bijvoorbeeld fietsen, hardlopen of zwemmen) spierpijn te verminderen. Tai Chi, yoga, hypnose, cognitieve gedragstherapie en biofeedback kunnen ook voordelen bieden voor mensen met FM.

Een woord van Verywell

Hoewel fibromyalgie en myofasciaal pijnsyndroom in bepaalde aspecten op elkaar lijken, zijn ze zeker niet dezelfde toestand. Het voordeel is dat als u eenmaal een duidelijke diagnose hebt, u en uw arts de volgende stap kunnen zetten om een ​​behandelplan op te stellen dat u pijnverlichting geeft.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *