Hiç fibromiyaljinin ne olduğunu hissetmek istediniz mi? Değil mi Ben de değil. Ama ayrıntıları çok iyi tanıdım (kesinlikle istediğimden daha iyi) ve hayatında kronik bir hastalığı olan, acı çekebilecek birini daha iyi anlayacağınız deneyimlerime aşina olmalıyım. veya diğer sağlık problemleri. Derin nefes al ve yeni bir şeyler denemeye hazırlan. Eğer istersem gözlerimden bir yolculuk.
Cildinizin her santimini fark etmenize neden olan son kötü yanığınızı hatırlayın. Kaşıntılıydı, sıkı ve sıcaktı. Kendinizi şimdi hissedin – hassasiyetin sıkı olduğunu ve her dokunuşun tereddütlü algısının cildinize yayıldığını hayal edin. Artık kıyafetlerinizdeki dikişleri hissedebilir ve hatta parmaklarınızın nereye temas ettiğinin ve cildinizin dirsek ve dizlerinizdeki kıvrımlarının farkında bile olabilirsiniz. Gömleğinin yaka kısmı dar, pantolonunun bel kısmı sıkı. rahatsız edici, klostrofobik.
Ancak dokunuş, artan tek duyu değil. Sesler kesinlikle gerekli göründüğünden daha yüksek ve genellikle rahatsız edici olmaya başlıyor. Araba sürdüğünüzde, ışıklar çok parlak görünebilir ve bazen beklenmedik şekilde parlayabilir. Geceleri çok daha dikkatli araba kullanmak zorundasınız – farlar aniden bazen size kapalı gözüküyor. Kokular çok güçlü ve bir zamanlar hoş olan kokular, ya da lezzetli ya da kayıtsız bulduğunuz yiyecekler artık aşağılık ve bazen beklenmedik, mide bulandırıcı.
Hiç grip oldunuz mu? Sizi o kadar sinirlendiren kötü mevsimsel tarz, dört Motrin’i aldıktan sonra bile, tüm iskeletinizi hala hissedebiliyor musunuz? Eğer yararlı bir referansınız varsa. Olmazsa, mutlu olun ve grip aşısı çekmeye devam edin! Bir gün o acı verici hisle uyandığınızı düşünün, sadece korkutucu derecede normalden daha kötü. Kendinize inliyor, düşünün, “Eh, bu grip aşısı işe yaramadı” ve içini çekti, son kez olduğu gibi bir hafta sonra ortadan kalkacağını umarak. Sadece iki hafta sonra, üç, endişelenmeye başlarsın. Ve daha da kötüye gidiyor, uzuvlarınızı ağır, yorgun bırakmaya başlar. Kuma yürüme hissine benzer şekilde, kullandığınız enerjiye sahip olmadığınız ve bazı şeyleri abarttığınızı birkaç gün unutabilirsiniz, sadece yatakta iki veya üç gün enerji borcunu ödemek için. Bu günlerde ve birkaç rastgele günde, kaderin zalim mizah anlayışı dışında, öngörülebilir bir nedenden ötürü, yalnızca yataktan kalkma, giyinme ve yemek yeme enerjisiyle uyanabilirsiniz.
Kronik yorgunluk ve acının ortağı saçma görünen “beyin sisi” olarak adlandırılan bir şeydir. Öyle değil. Kendini aptal ve utanmış hissetmeni sağlayabilir, saklamaya ve hiçbir şey gibi gülmeye çalışabilir. Ancak anahtarlarınız derin dondurucuda bitebilir, süt dolaba girebilir ve kendinizi evinizde bir duvardan aşağıya bakıp, “Şimdi ne yapardım?” Diye düşünerek kendinizi rastgele bir odada bulabilirsiniz. Alışveriş bir şakadır, çok daha fazla olsa bile … şimdi kaprisli. Yeterince yumuşak olup olmadıklarını görmek için giysilerin tüm kumaşlarına dokunup karınıza “Oooh, bu havluyu hissedin!” Endişelenme, alışacaklar. Kocam bana ne güzel çıkartmalar veya havlulardan rahatsız olduğumda ne aradığımı hatırlatmalı … Hedef tehlikeli bir yer.
Ancak, ister inan ister inanma, bütün bunlara – son detaylara kadar – acıya kıyasla. En iyi arkadaşın olacak, yeni sürekli arkadaşın. Bazı günler tolere edilebilir ve sadece her şeyi biraz daha parlak hale getirir ve gözlerin köşelerini biraz daha sıkı hale getirir. Bu sizin öfkenizi çabuklaştırır, ancak şeyler üzerinde iyi bir kontrol sahibi olursunuz (sadece kocanıza ne düşündüğünü sormayın). Diğer günler, pekala … o günler fazla düşünmeyi sevmediğimiz günler. Bazıları, kitaplar ve filmler gibi dikkat dağıtıcı şeyler aramak için harcanacak. Muhtemelen rahat koltuklara sahip sinemaları biliyorsunuzdur, çünkü rahatsız olanlar daha fazla gidemeyeceğinizlerdir. Diğer günlerde, kötü olanlarda, var olmadığını iddia edebilirsiniz.
Burada çok karanlık bir resim çizdiğimi ve abartılı olduğuna inanıp inanamayacağımı biliyorum. Bunu yapıp yapmamanız, muhtemelen kronik ağrılarla ya da birisiyle ilgili deneyiminiz olup olmadığı ile çok ilgisi var. Ama sana inanıp inanamayacağın bir şey daha söyleyeyim ve fibro için teşekkür ederim. Bana kendim ve yaşam hakkında, şimdiye kadar yaşadıklarımdan daha fazlasını öğretti.
Yorkie’nin saçının ne kadar yumuşak olduğunu ya da yağmurdan sonra sis kokusunun ne kadar güzel olacağını bilmiyordum. Uzun bir günün ardından gözlerimi kapattığımda çatıda yağmur müziğinin tadını da çıkaramadım. Aradığımda benim için acı içinde bir denge var.
