Professor Serge Perrot, reumatoloog in het Cochin-ziekenhuis in Parijs, weigert op deze Werelddag tegen pijn de term ‘onverklaarde pijn’.
Door geïnterviewd door Elsa MariOn
Serge Perrot, reumatoloog, heeft de leiding over het pijncentrum van het Cochin-ziekenhuis (AP-HP) in Parijs en auteur van “De pijn, ik kom er wel uit” (Ed In Press). Op deze werelddag van strijd tegen pijn merkt de professor op dat er op dit gebied nog enorme vooruitgang te boeken is.
U weigert de term “onverklaarbare pijn”. Waarom ?
SERGE PERROT.Omdat het verkeerd is! We kunnen niet zeggen dat ze onverklaarbaar zijn. Lange tijd hebben we alleen de zogenaamde “nociceptieve” pijn herkend, die verantwoordelijk is voor ontstekingen zoals polyartritis, ziekten zoals kanker. Pijn hebben was noodzakelijk een teken van een probleem. Toen, twintig jaar geleden, realiseerden we ons dat er onnodige pijn kon zijn. Een vrouw met borstkanker bleef bijvoorbeeld lijden. Er werd gezegd, het is niet mogelijk, het is nog genezen. Maar tijdens de interventie had hij kleine zenuwen doorgesneden, zijn elektrische circuit van pijn was beschadigd. Dit is de categorie ‘neuropathisch’. We moesten vechten om haar geaccepteerd te krijgen. En vandaag is zojuist eindelijk een derde classificatie “nociplastique” erkend, die van een verstoring van het functioneren van de pijn. Bij sommige mensen is dit systeem minder effectief, zoals autoremmen die loslaten. Als resultaat, ze hebben diffuse pijn zonder reden. Dit is het geval offibromyalgie, prikkelbare darm syndroom. Zeggen dat ze onverklaarbaar zijn, is ouderwetse geneeskunde doen.
Is deze nieuwe vorm van pijn bij artsen bekend?
We hebben nog steeds moeilijkheden. In de geneeskunde houden we van markers: MRI’s, radio’s, vinden de oorzaken. Maar je moet de artsen opleiden. Een paar dagen geleden heb ik 500 van hen in Les Entretiens de Bichat uitgelegd dat het niet nodig was om over onverklaarbare pijnen, denkbeeldige ziekten te praten, dat er een verklaring voor was. Ze waren erg geïnteresseerd en ontvankelijk. De afgelopen tien jaar hebben medische scholen eindelijk 20 uur pijnlessen gegeven. Het is niet enorm maar beter dan niets. Er zijn ook bijna 250 centra gespecialiseerd op dit gebied in Frankrijk. Het is een echte stap vooruit.
Pijn is niet langer de slechte relatie van medicijnen, zoals vaak is gezegd?
Er is nog veel vooruitgang te boeken. Veel centra van pijn zullen verdwijnen door gebrek aan middelen in ziekenhuizen. Wanneer er financiële problemen zijn, zullen we de anesthesie of reumatologie niet verwijderen, maar het eerste doel is het onze! Collega’s vertellen me soms, het is geen specialiteit, iedereen heeft te maken met pijn. Het is verkeerd. We zijn hier om zeldzame en weinig bekende ziekten te diagnosticeren. Er zijn nog steeds patiënten die me vertellen: “Mij werd verteld dat ik niets had, het zat in mijn hoofd” terwijl ze last hebben van lage rugpijn, peesontsteking, hoofdpijn. Ik antwoord ze: het zit natuurlijk in je hoofd, het zijn de hersenen, maar het is niet psychologisch. Er is een pijnstoornis en dat leg ik hen uit
Zijn er geen psychologische factoren?
Als. Depressie kan de oorzaak zijn van deze symptomen. In dit geval verwijs ik hen naar een psychiater, maar ik ontken hun lijden niet. Ze is echt. In Frankrijk zijn we een katholiek land, de pijn is verlossend, het belooft een klein stukje paradijs. Wie fout gaat, is een slapper. Je moet van dit ontwerp afkomen. Het laat de zieken lijden. Ze vragen om te worden herkend. Nieuwsbrief – De essentie van het nieuws Elke ochtend wordt het nieuws gezien door Le ParisienIk meld me aan Uw e-mailadres wordt verzameld door Le Parisien om u in staat te stellen ons nieuws en commerciële aanbiedingen te ontvangen.
Behandelen we beter pijn waarvan men zei dat die vandaag onverklaarbaar is?
Ja. De mechanismen van algodystrofie, een complex regionaal pijnsyndroom, worden beter begrepen. Voordat we de patiënt een pleister aanbrachten, vooral tegen hem dat hij niet moest bewegen. Het was het ergste. Integendeel, ze moeten activeren. Fibromyalgie is ook beter bekend. De paden van pijn kunnen worden verstoord door hormonale variatie bij vrouwen met de menopauze of abrupt stoppen met sporten in de jeugd. We gebruiken hypnose, lichaamsbeweging, balneotherapie en medicijnen om ze te behandelen. We moeten stoppen met het ontkennen van de pijn van patiënten. Laten we stoppen met het ze te vertellen, het zit in je hoofd!
