Bij fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom zijn er lage pijndrempels. Je pijndrempel is het punt waarop een gevoel pijnlijk wordt. Het is niet hetzelfde als tolerantie, en dat is hoeveel je aankan.
Denk voor een voorbeeld van de pijngrens aan een tandarts die uw tanden boort. Het doet geen pijn … totdat het gebeurt! Het hangt allemaal af van wanneer je drempel is bereikt en het is voor ons allemaal anders.
Een ander realistisch voorbeeld is de bloeddrukmanchet die verpleegkundigen om uw arm wikkelen en pompen. In het begin is er lichte druk. Dan neemt de druk toe en toe. Voor iemand met een hoge pijndrempel is het misschien nooit ongemakkelijk. Voor iemand met een lage drempel kan het zich ongemakkelijk gaan voelen en behoorlijk pijnlijk worden.
Pijn en fibromyalgie drempels
Pijndrempels variëren van persoon tot persoon en uit onderzoek blijkt dat ze abnormaal weinig fibromyalgie hebben. Daarom kunnen dingen die voor de meeste mensen niet pijnlijk zijn, pijn veroorzaken bij degenen die deze aandoening hebben. De medische term voor pijn veroorzaakt door dingen die normaal geen pijn doen, is allodynie.
Bij fibromyalgie is de drukpijndrempel (het punt waarop druk pijnlijk wordt) een veelvoorkomend aandachtspunt voor onderzoekers. Een lage druk pijndrempel is een reden achter de bloedtest …
… zacht punt, wat een veelvoorkomende diagnostische methode is voor de aandoening.
Twee onderzoeken keken of artsen een bloeddrukmanchet kunnen gebruiken als een eenvoudige manier om patiënten te identificeren die moeten worden beoordeeld op fibromyalgie. Beiden concludeerden dat het een redelijk nauwkeurige manier is om een lage drukpijndrempel te identificeren.
Fibromyalgie heeft meestal een lage drempel voor temperatuurgerelateerde pijn, bekend als thermische allodynie. Dit resulteert in extreme temperatuurgevoeligheid, of het nu gaat om kou, warmte of beide.
De drempel kan ook laag zijn als het gaat om mechanische stimulatie, waarbij iets door je huid beweegt. Dit lijkt vaak alsof iemand ‘gevoelig’ is voor zaken als labels op je shirt. Het kan zwaardere of dikkere stoffen aanvoelen als schuurpapier. Een hand die op de arm wordt geplaatst, doet geen pijn, terwijl hij licht over de huid wrijft.
Sommige onderzoeken suggereren ook dat lage pijndrempels deel uitmaken van het chronisch vermoeidheidssyndroom en het juveniel chronisch vermoeidheidssyndroom. Ten minste één studie toont aan dat pijndrempels na inspanning dalen voor mensen met deze aandoening. Deze reactie kan deel uitmaken van een belangrijk ziektesymptoom, dat post-inspanningsmalaise wordt genoemd.
Drempel versus tolerantie
De term pijndrempel wordt vaak verward met (of misbruikt met) pijntolerantie. Deze termen zijn echt heel anders.
Pijn tolerantie is het bedrag … publiciteit
… van pijn die je kunt verdragen voordat het breekt. De pijndrempel is het punt waarop de pijn begint te voelen. Beiden zijn volledig subjectief.
Bij pijntolerantie kan dit betekenen: fysiek breken (flauwvallen, braken) of mentaal breken (ongecontroleerd huilen of schreeuwen).
Op het eerste gezicht lijken deze twee concepten op elkaar. Iemand met een lage drempel kan echter een hoge tolerantie hebben en omgekeerd.
Stel je voor dat iemand zelden pijn voelt (hoge drempel), maar dan ernstig gewond raakt. Omdat ze weinig ervaring hebben met pijn, kan hun tolerantie laag zijn. Ondertussen kan iemand die de hele tijd pijn heeft (lage drempel) mogelijk zelfs bij hoge pijn functioneren als er een ernstig letsel optreedt.
Een persoon met een lage drempel en lage tolerantie kan ernstig worden aangetast wanneer hij pijn heeft. Iemand met een hoge drempel en hoge tolerantie kan daarentegen zelden pijn opmerken.
Mensen met een lage pijn- en / of tolerantiedrempel kunnen door anderen vaak hard worden beoordeeld. Het is belangrijk om te beseffen dat ze niet ‘zwak’ zijn of ‘van niets een grote deal maken’. Het zijn gewoon fysiologische reacties die ze niet kunnen beheersen.
Dat gezegd hebbende, deze niveaus kunnen en zullen in de loop van de tijd veranderen. Bij iemand met fibromyalgie kan het zelfs anders zijn tijdens huiduitslag dan tijdens remissies wanneer de symptoomniveaus lager zijn.
