Fibromyalgie is de tweede meest voorkomende reumatische aandoening na artrose en wordt, hoewel nog steeds algemeen onbegrepen, nu beschouwd als een levenslange stoornis van het centrale zenuwstelsel, verantwoordelijk voor de versterkte pijn die het lichaam treft bij mensen die lijden. Daniel Clauw, MD, professor anesthesiologie aan de Universiteit van Michigan, analyseerde vandaag de neurologische basis van fibromyalgie tijdens een plenaire sessie op de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de American Pain Society.
“Fibromyalgie kan worden beschouwd als een afzonderlijke ziekte en ook als een algemeen laatste pad van centralisatie van pijn en chroniciteit. De meeste mensen met deze aandoening hebben een geschiedenis van chronische levenslange pijn over hun hele lichaam, ‘zei Clauw. “De aandoening kan moeilijk te diagnosticeren zijn als u niet bekend bent met klassieke symptomen omdat er geen enkele oorzaak en geen externe tekenen zijn.”
Clauw legde uit dat fibromyalgie-pijn meer uit de hersenen en het ruggenmerg komt dan uit delen van het lichaam waarin men perifere pijn kan ervaren. Aangenomen wordt dat de aandoening geassocieerd is met stoornissen in de manier waarop de hersenen pijn en andere sensorische informatie verwerken. Hij zei dat artsen fibromyalgie moeten vermoeden bij patiënten met multifocale (voornamelijk musculoskeletale) pijn die niet volledig wordt verklaard door verwonding of ontsteking.
Vanwege de oorsprong van het centrale zenuwstelsel van fibromyalgie-pijn, zei Clauw dat behandelingen met opioïden of andere narcotische analgetica over het algemeen niet effectief zijn omdat ze de activiteit van neurotransmitters in de hersenen niet verminderen. “Deze medicijnen zijn nooit effectief gebleken bij fibromyalgie-patiënten, en er zijn aanwijzingen dat opioïden fibromyalgie en andere gecentraliseerde pijntoestanden zelfs kunnen verergeren,” zei hij.
Clauw adviseert clinici om farmacologische behandelingen zoals gabapentinoids, serotonoïneheropnameremmers en tricyclische middelen te integreren met niet-farmacologische benaderingen zoals cognitieve gedragstherapie, inspanning en stressvermindering.
“Soms is de omvang van de respons op behandeling voor eenvoudige, goedkope niet-medicamenteuze therapieën groter dan die van medicijnen”, zei Clauw. “Het grootste voordeel is de verbeterde functie, die het primaire behandelingsdoel moet zijn voor elke chronische pijn. De meeste fibromyalgie-patiënten kunnen verbetering van hun symptomen ervaren en een normaal leven leiden met de juiste medicijnen en uitgebreid gebruik van niet-medicamenteuze therapieën. “
