Mensen die aan fibromyalgie lijden, kunnen het er allemaal over eens zijn dat hun nooit is verteld dat één ding hun symptomen heeft veroorzaakt, en medische professionals zullen het er allemaal over eens zijn dat er niet één specifieke oorzaak van fibromyalgie lijkt te zijn. Meer recentelijk hebben artsen en onderzoekers echter gekeken naar trauma (emotioneel trauma of trauma uit de kindertijd) als een belangrijke factor die verband houdt met het ontstaan van fibromyalgie bij sommige mensen.
Of het nu gaat om fysiek trauma, PTSS, emotioneel trauma of jeugdtrauma, er lijkt een verband te zijn met het ontstaan van fibromyalgie. Eén ding is echter duidelijk: voor degenen die aan fibromyalgie lijden, zijn de gebieden in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de reactie op pijn heel anders dan voor degenen die geen fibromyalgie hebben. Bij die patiënten die aan fibromyalgie lijden, lijkt er een afname te zijn van de opioïde-receptoren in de hersenen die het emotionele aspect van pijn kunnen beïnvloeden.
Fibromyalgie kan in wezen een verandering in het centrale zenuwstelsel zijn die een verhoogde reactie op pijn veroorzaakt, of in wezen wordt pijnontvangst of reactie in de hersenen uit balans gebracht, wat nu kan worden toegeschreven aan trauma of letsel.
Fibromyalgie is gekoppeld aan chronisch jeugdtrauma, stress en conflicten met ouders
Traumatische ervaringen en stressoren in de kindertijd zijn in het verleden over het hoofd gezien als predisponerende factoren bij de ontwikkeling van verschillende chronische pijnstoornissen en psychiatrische aandoeningen, waaronder fibromyalgie, prikkelbare darmsyndroom, slapeloosheid, depressie, angst, posttraumatische stressstoornis en chronisch vermoeidheidssyndroom.
Het tij keert echter, aangezien onderzoek een significante correlatie aan het licht brengt tussen trauma uit de kindertijd en de gezondheid van volwassenen. Het voelt soms alsof we elke dag iets nieuws leren over FM. En normaal gesproken leveren de grote medische ontwikkelingen bewijs voor dingen die mensen die daadwerkelijk aan FM lijden, al heel lang onderkennen. Als je bijvoorbeeld voldoende tijd in de FM-gemeenschap doorbrengt, hoor je verhalen van mensen die als kind zijn misbruikt. Misschien was u zelf ook slachtoffer.
Maar hoewel dit soort verhalen wijdverbreid zijn, is er nog steeds niet veel aandacht besteed aan het idee dat deze 2 problemen misschien met elkaar verbonden zijn. Maar het blijkt dat FM en jeugdtrauma veel nauwer verwant zijn dan we ooit dachten. Het centrale zenuwstelsel evolueert snel tijdens de kindertijd en is gewend om te reageren op tal van stressoren en stimuli die in het leven worden aangetroffen.
Als een assortiment van omgevingsstimuli wordt aangetroffen, worden nieuwe manieren gegenereerd tussen de hersencellen als reactie op elke stimulus. Zoals een plezierige ervaring, een knuffel van een geliefde of zoet voedsel, produceert manieren die de hersenen leren om aangenaam op die stimuli te reageren. Evenzo zal een angstaanjagende ervaring oefenen en manieren creëren die in angst reageren. Dit proces van het produceren van nieuwe routes in een reactie op stimuli wordt normaal gesproken neuroplasticiteit genoemd.
Naarmate we ouder en ouder worden, neemt neuroplasticiteit af, wat betekent dat het een grotere uitdaging is om nieuwe manieren te bedenken en de reacties van onze hersenen op prikkels aan te passen. Kinderen hebben een duidelijk voordeel bij het omgaan met een hoge mate van neuroplasticiteit. Dit benadrukt echter ook het belang van het verstrekken van zinvolle stimuli aan de evoluerende hersenen, om de ontwikkeling van positieve paden te verzekeren. In aanwezigheid van een sterk ondersteuningssysteem en kortstondige, normale stressoren, worden de traumareacties van een kind goed gebufferd en gestimuleerd door ondersteunende relaties.
Op deze manier ontwikkelen zich optimistische manieren in de hersenen en leert het zenuwstelsel hoe het op de juiste manier moet reageren op de typische stressoren van het leven. Naarmate de hersenen verschillende stressoren tegenkomen, wordt een gezonde veerkracht opgebouwd, zodat steeds traumatischere situaties kunnen worden ervaren met normale biologische reacties. Bij afwezigheid van ondersteunende interacties of bij aanwezigheid van langdurige en/of extreme stressoren, wordt de stressreactie onvoldoende gestimuleerd en kan deze de groei van de hersenen en het neurologische systeem negatief beïnvloeden.
Naarmate delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor angst, angst en impulsieve reacties worden geactiveerd, worden neurale paden tot stand gebracht om deze delen van de hersenen te bevoordelen. Vervolgens kunnen delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor planning, redeneren en gedragscontrole geen geschikte paden hebben, wat leidt tot een neiging tot negatieve gevoelens zoals depressie, angst, angst en paniekaanvallen.
Hoe jeugdtrauma bijdraagt aan fibromyalgie
Laten we dit introduceren door te zeggen dat jeugdtrauma’s er niet voor zorgen dat je op zichzelf FM hebt. Niemand vertelt zeker wat FM veroorzaakt, of wat er specifiek gebeurt in het lichaam van degene met FM, in tegenstelling tot iemand die de ziekte niet heeft. Maar er lijkt een mechanisme te zijn waardoor traumatische gebeurtenissen in je jeugd ervoor zorgen dat je meer FM krijgt. Helaas is elk idee over wat dit precies is op dit moment slechts een theorie. Een goede deelnemer aan dit mechanisme zou echter trauma zijn.
Het verband tussen FM en stress is al bekend. Stress verergert niet alleen de symptomen van FM en veroorzaakt opflakkeringen, het lijkt zelfs de manier te veranderen waarop je hersenen zijn ontworpen volgens het National Institute of Health. Dus wat is het verband tussen jeugdtrauma en FM? Denk er eens over na.
We weten dat stress de manier waarop je hersenen werken verandert, en wie kan zich een meer traumatische ervaring voorstellen dan leven met jeugdtrauma. Dat lijden houdt in ieder geval niet op als je kind bent. Het valt je aan wanneer je het meest wordt blootgesteld en je hersenen nog in ontwikkeling zijn. En dan schaduwt het je voor de rest van je leven. Dus eigenlijk verandert jeugdtrauma de structuur van je hersenen.
En als FM een aandoening is die zijn oorsprong vindt in de hersenen, zoals veel artsen nu geloven, dan is het logisch dat deze schadelijke veranderingen ervoor zorgen dat je later in je leven meer kans hebt om FM te ontwikkelen. Maar zelfs als FM niet in de hersenen begint, maar in het immuunsysteem, zoals sommigen geloven, zou stress dit mechanisme nog steeds verklaren. Op dit moment zijn bepaalde oorzaken van aandoeningen die verband houden met vermoeidheid en chronische pijn, zoals chronisch vermoeidheidssyndroom en FM, niet geïdentificeerd; echter, ongeveer 2 decennia van onderzoek hebben sterk gewezen op stressfactoren in de vroege kinderjaren als belangrijke risicoaspecten voor het ontstaan van deze aandoeningen.
Hoewel niet elk kind dat is blootgesteld aan traumatische stressfactoren fysieke en emotionele gezondheidsrampen zal ervaren, heeft onderzoek aangetoond dat van kinderen die zijn blootgesteld aan langdurige stressoren of traumatische gebeurtenissen ongeveer drie keer meer wordt verwacht dat ze functionele somatische aandoeningen ervaren, zoals chronische vermoeidheidssyndroom, FM, prikkelbare darmsyndroom, chronische pijn en andere.
Ook komen deze aandoeningen meestal voor bij psychiatrische aandoeningen zoals depressie en angst. De leeftijd waarop stress of trauma wordt ervaren, het interval en zelfs de vorm van trauma lijkt dit alarmerende cijfer niet te veranderen.
Wat kan je doen?
Gezien het toenemende voorkomen van functionele somatische stoornissen, psychiatrische en emotionele problemen, is het van vitaal belang om het effect van ervaringen uit de kindertijd op de groei van deze situaties te overwegen. Blijven stilstaan bij een eerder trauma is niet altijd nuttig bij het ondersteunen van genezing en gezondheid, en kan zelfs contraproductief zijn; het begrijpen van het effect op de gezondheid is echter nuttig om ongrijpbare gezondheidsproblemen zoals FM goed te kunnen herkennen.
Het is ook essentieel om te weten om toekomstige generaties te beschermen tegen de verwoestende effecten van stressfactoren en trauma’s in de kindertijd. Ten slotte werkt het als een goede illustratie van het succes van een efficiënte geneeskundebenadering, die afhankelijk is van een grondige levensstijl en gezondheidsgeschiedenis om het ‘verhaal’ van iemands gezondheid te verzinnen en inzicht te krijgen in de grondoorzaken van gezondheidsproblemen. Een van de belangrijkste dingen die u moet doen als u het slachtoffer bent van een jeugdtrauma, is om de juiste emotionele steun te krijgen.
Dit is nooit meer waar dan wanneer je ook te maken hebt met FM, dat op zichzelf al sterk verlammend is. Ga naar een psychiater of zoek de steun van andere mensen in de FM-gemeenschap. Studies suggereren zelfs dat gesprekstherapie je niet alleen zal helpen om met de emotionele pijn om te gaan, maar het kan ook je FM-pijn verminderen.
De emotionele oorzaken van het fibromyalgiesyndroom.
Te veel mensen lijden tegenwoordig aan de ondraaglijke symptomen van fibromyalgie. Fibromyalgie is een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door uitgebreide musculoskeletale pijn, ernstige vermoeidheid en slaapproblemen. Mensen met fibromyalgie ervaren pijn in de spieren, gewrichtsbanden, pezen en andere zachte vezelige weefsels in het lichaam. Ik heb de symptomen van fibromyalgie al enkele jaren ervaren.
Ik ben erin geslaagd om mijn symptomen grotendeels beheersbaar te houden door middel van de helende technieken die ik bij mijn klanten gebruik. Ik geloof dat elke ziekte een emotionele reden heeft. Als de emotionele reden kan worden gevonden, kan de ziekte worden genezen. Het was een hele uitdaging om informatie te vinden over de emotionele redenen van fibromyalgie. Ik heb de laatste tijd wat informatie vernomen die heeft geholpen om mijn pijnniveau te verminderen en ik hoop dat deze informatie ook nuttig zal zijn voor anderen.
Degenen onder ons met fibromyalgie leiden doorgaans een veeleisend, gemotiveerd, gespannen en stressvol leven. We hebben geen passende grenzen en het vermogen om activiteit met anderen in evenwicht te brengen ontbreekt. Velen van ons hebben de neiging om een deurmat te zijn en anderen op ons te laten stappen. We hebben minder tolerantie, of geduld, wat een diepe innerlijke pijn veroorzaakt. Dit kenmerkt een onderdrukte weerstand tegen onze omstandigheden, een verlangen om ons terug te trekken, aangezien ons geduld voor wat er gebeurt, zowel in onszelf als in onze wereld, bijna onbestaande is. Dit beïnvloedt ons volledige zenuwstelsel en veroorzaakt slaapstoornissen en pijn. De diepe vermoeidheid kan wijzen op een verlangen om op te geven, een uitputting van het moeten omgaan met of doorgaan buiten onze grenzen.
Fibromyalgie suggereert een verlies van vastberadenheid of richting en een verlies van essentie en geest. Het is alsof het verlangen om bij te dragen en het leven in te gaan is uitgewerkt, ons zonder doel of inspiratie achterlatend. Pijn kan fungeren als een afleiding van het omgaan met diepe emotionele pijn. Pijn beperkt onze beweging, maar fysieke beweging maakt het mogelijk onze emoties te uiten.
Door niet te bewegen, kunnen onze emoties, degenen die verlangen om manifestatie te vinden door de pijn, in bedwang worden gehouden en vast komen te zitten. Pijn kan overweldigend zijn, waardoor we het contact verliezen met wie we zijn, afgezien van de pijn. Het weerhoudt ons er ook van om ons te concentreren op zaken waar we ons liever niet op concentreren. Spierpijn geeft aan dat psychologische pijn, zoals woede, angst, angst, schuld of zelfs zelfbestraffing door het lichaam wordt overgebracht. Het duidt op een pijn of verlangen naar iets of iemand.
Het kan ook een diep verlangen naar beweging of wijziging betekenen, maar ook innerlijke oppositie tegen de beweging. Veel van de gevoelige plekken voor fibromyalgie bevinden zich op de rug. Omdat onze rug uit het zicht en uit het zicht is, is het de perfecte plek om gevoelens of zaken te verbergen waar we niet mee te maken willen hebben. Omdat wij ze niet kunnen zien, kunnen anderen dat ook niet. Deze verborgen emoties kunnen zijn: ergernis, angst, uitputting, schuldgevoelens of gebrek aan vergeving. Angst voor verlating en kwetsbaarheid kan ook in de rug verscholen zitten.
Iedereen die ik met fibromyalgie heb gesproken, beschreef dat hun symptomen erger worden in veeleisende omstandigheden. Als we gespannen zijn, worden onze spieren gespannen, waardoor de pijn toeneemt. Als je pijn ervaart, vraag jezelf dan af welke beweging je eigenlijk zou willen maken.
Zijn er beloningen voor de pijn, zoals extra aandacht of het niet hoeven doen van bepaalde dingen? Waar heb je eigenlijk last van? Wat moet je lichaam doen om de spanning los te laten? Moet je schreeuwen, huilen, van richting veranderen, iemand omhelzen of iemand wegduwen? Is er iets of iemand die je hebt weggeduwd dat je moet erkennen en toegeven? Duw je je gevoelens terug? Houdt iets je tegen om verder te gaan? Ben je zo druk bezig met je verantwoordelijkheden jegens anderen dat je weinig tijd voor jezelf hebt? Zou je eigenlijk tegen anderen willen zeggen: “Zorg alsjeblieft voor me, geef me wat verzorging en liefde.”? De slaapproblemen hangen samen met problemen van Trust.
We moeten erop vertrouwen dat het in orde en veilig is om los te gaan, te ontspannen en tot rust te komen. We moeten erop vertrouwen dat de wereld zonder ons normaal zal zijn. Dit zijn enkele van de problemen die ik heb gevonden die de symptomen van fibromyalgie veroorzaken. Ik ben er zeker van dat er nog veel meer zijn die ik heb gemist, maar dit is een goed begin zodat ieder van ons kan beginnen te genezen. Er zijn veel methoden om emotionele ziekten te genezen.
Degene die ik het meest beoefen is Spoken Word Healing. Gebruik deze methode om de bovenstaande zorgen te genezen die met u en uw symptomen resoneren. GESPRAKEN WOORD GENEZING
Dit is een helende praktijk die ik heb gevormd en waar ik geweldige voordelen van heb gehad. “Ik erken mijn Meester-genezers voor het elimineren van alle oorzaken, tekenen, symptomen, bijwerkingen, aanleg voor en schade van (negatieve emotie of kwestie) van mijn hele lichaam op alle niveaus, door het naar de Violette Vlam te leiden voor transmutatie, het te vervangen door ( positieve emotie of kwestie)”.
Er zijn twee methoden om deze uitspraak te oefenen. Begin door middel van een slinger tegen de klok in te zwaaien terwijl u uw verklaring begint te zeggen. Ga door met het herhalen van de uitspraak totdat de slinger met de klok mee verandert om u te laten weten dat de genezing of de therapie voltooid is. U kunt uw slinger gebruiken om te begrijpen hoe vaak u de verklaring moet doen. Je kunt de verklaring ook gewoon meerdere keren herhalen of totdat je voelt dat het compleet is. Normaal gesproken slaak je een zucht als de energie is verschoven.
